หว่าหวาจะเดินแล้วน้า

9 เดือนกับอีก 25 วัน คือวันที่หว่าหวาสามารถก้าวเดินได้ 2 ก้าวแล้วค่อยล้ม พอเล่าให้ใครต่อใครฟัง ก็จะมีคนบอกว่าเดินเร็วจังเลย

ใจนึงก็แอบดีใจว่าลูกเราพัฒนาการดี แต่อีกใจก็กลัวเหมือนกันว่า เดินเร็ว กระดูกเค้าจะแข็งแรงพอที่จะรับน้ำหนักได้หรือยัง กลัวขาโก่ง เพราะตอนนี้ก็โก่งนิดหน่อย

 

ตอนนี้หว่าหวา 10 เดือนแล้ว

สูง 74 cm. หนัก น่าจะประมาณ 8.9 โล ซึ่งไม่หนักขึ้นเลยในเดือนที่ผ่านมา ได้แต่แอบปลอบใจตัวเองว่า น้ำหนักยังอยู่ในเกณฑ์ ยังไม่เป็นไร

พูดหม่าม้าได้ หม่ำ เวลาหิวได้ชัดมาก ว่างๆ เธอก็จะนั่งพร่ำพรรณนา หรือร้องเพลงไปเรื่อย เช่น ปูเจ๊ะๆ, ต๋าๆๆ, #$%^@#$@#%

คลานไวมาก ยืนโดยไม่จับอะไรเลยได้นานพอสมควร ตอนนี้ไม่ได้จับเวลาแล้ว เพราะยืนไปสักพัก เธอจะเดินเองเลย

ที่ได้นับก็เดินได้ 7 ก้าวแล้วค่อยล้ม

ขึ้นบันไดจนถึงอีกชั้นได้สบาย

ใช้นิ้วมือหยิบของได้ตามต้องการ แม้กระทั่งบัตรเครดิตที่วางอยู่กับพื้น หรือเม็ดข้าวเม็ดเดียว

ปีนลงจากเตียงได้แล้ว (แต่บางครั้งก็งอแงลงไม่ได้)

ยกมือบ๊ายบายได้แล้ว ซึ่งบ๊ายบายแต่ละที ต้องยกมือทั้ง 2 ข้างเลย

ธุจ้าได้แล้ว ส่งจุ๊บได้แบบเอามือมาแตะปากอย่างเดียว

กลางวันนอนเพียง 2 รอบเท่านั้น คือประมาณ 11 โมง และ บ่าย 3-4 โมง

 

ฉลองครบรอบ 10 เดือนโดยตอนเช้าตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะคืนก่อนนอนเร็วมาก

เราก็รีบไปอุ้มลูกกินนมเผื่อหลับต่อ เลยนั่งอยู่ปลายเตียง ปรากฎว่าปะป๊าพลิกตัว เอาขาฟาดหัวหว่าหวาซะ

ลูกเลยไม่หลับ แล้วก็เหงยหน้าขึ้นมามองหาว่า เมื่อกี้ใครเตะหัวหนู

ปะป๊าก็ลืมตาดู แล้วก็ขอโทษแล้วก็นอนต่อ เราก็ได้แต่อุ้มหว่าหวาลงมารีบกินข้าว แล้วรีบไปทำงานต่อเลย

 

ผ่านไปอีก 1 วัน คุณย่ากับป้าหญิงบ่นว่าวันนี้หว่าหวาไม่กินอะไรเลย กินแต่นมอย่างเดียว

ขนาดกิ๊นป้อนไข่หรือมังคุดของโปรด ก็อ้าปากนะ แต่พอเข้าปากก็คายทิ้งทันทีเลย ตอนแรกสงสัยว่าลูกเป็นอะไร อะไรติดคอหรือเปล่า

เอานิ้วเข้าไป ก็เข้าไม่ได้ สุดท้ายเล่นให้หงายหลัง เลยเห็นว่าดอกไม้ด้านบนบานอีก 2 ซี่แล้วจ้า

มิน่าล่ะ ไม่กินอะไรเลย